به گزارش افکارنیوز، متن گفت و گوی آقای هاشمی رفسنجانی با روزنامه شرق را در ادامه می خوانید:

باهم می‌رسیم؛ ما و هاشمی. از گیت ورودی در‌حال ردشدن هستیم که مامورحفاظت می‌گوید حاج‌آقا هم رسید. سرم را بلند می‌کنم. بنز سرمه‌ای مدل٨٠ با اسکورت وارد محوطه مجمع می‌شود. دفتر هاشمی طبقه بالاست، باید از پلکان نه‌چندان عریضی بالا برویم، یادم می‌آید غلامعلی رجایی گفته‌ بود هاشمی صبح‌ها این پله‌ها را نیم‌دو بالا می‌رود. قرار می‌گذاریم پرسش‌ها را با مجلس خبرگان آغاز کنیم؛ اگرچه سوال از رییس‌مجمع‌تشخیص‌مصلحت زیاد است و فرصت گفت‌وگو طبق همیشه محدود. از هاشمی درباره همه‌چیز می‌توان پرسید؛ از روزهای٥٧ و ناگفته‌های شورای انقلاب، تاریخ جنگ، ماجرای قطعنامه و مهم‌تر از همه اینها تغییر در گفتمان خودش. چه‌چیز و چرا باعث شده مفاهیمی چون حقوق مردم، آزادی و دموکراسی در ادبیات رییس مجمع‌تشخیص‌مصلحت‌نظام این‌روزها پررنگ‌تر شود؟ او فرق کرده یا جامعه و مردم؟ یا شاید هم هردو. آیا هاشمی از اولویت توسعه اقتصادی در دهه٧٠ به اولویت توسعه سیاسی در دهه٩٠رسیده‌ است؟ مجبور می‌شویم از این سوال‌ها فاکتور بگیریم یا گذرا از آن رد شویم و بگذاریم برای وقتی دیگر و در فرصت به‌دست‌آمده روی مجلس خبرگان متمرکز شویم و درباره ناگفته‌های این مجلس پرسش کنیم. فارغ از آنچه پرسیدیم و پاسخ شنیدیم، مصاحبه با هاشمی این ویژگی را دارد که به‌راحتی می‌توان از یک گفت‌وگوی رسمی به یک گپ‌وگفت صمیمی رسید.
بخشی از این صراحت مصاحبه‌گر را می‌طلبد و بخشی دیگر مدیون مصاحبه‌شونده است که تلویحا این پیام را منتقل می‌کند: آماده ‌است پابه‌پای خبرنگار پیش‌ بیاید. پرسشگر به‌راحتی می‌تواند تصور کند که حتی در برابر چالشی‌ترین پرسش‌ها هم هاشمی قرار نیست به مکانیسم‌های دفاعی متوسل ‌شود. او نه سوال را با سوال جواب می‌دهد نه نگاه از بالا به پایین دارد. اهل شعاردادن در گفت‌وگو هم نیست. چنین توصیفاتی درباره هاشمی در سن هشتاد‌واندی و با آن گذشته، نه از باب خوشامد، بلکه دریافت‌های غیرمنتظره یک خبرنگار است. برای روزنامه‌نگارانی که این‌روزها با افراد در مسندی روبه‌رو هستند که برای فرار از پاسخگویی به شگردهای مختلف متوسل می‌شوند، این ویژگی هاشمی قطعا منحصر‌به‌فرد است.
‌ از طرف خبرنگاران، دبیران سرویس‌ها و مدیرمسوول روزنامه «شرق» تشکر می‌کنیم که امسال هم به ما وقت دادید تا برای گفت‌وگو در آستانه نوروز خدمت برسیم. پارسال تقریبا در همین روزها خدمت رسیده بودیم که سال پرحادثه‌ای را پشت سر گذاشته بودید و سالی آغاز شده بود که سه‌ماهه اولش با ردصلاحیت شما و در نهایت با توجه به نتیجه انتخابات، از سال‌های بی‌نظیر در انقلاب اسلامی بود. احساس می‌کردیم حس امیدواری از بهبود اوضاع کشور در شما ایجاد شده و به آینده و بهبود اوضاع امید داشتید. می‌خواهیم بدانیم بعد از یک سال نگاه شما به فضای گذشته چیست؟ پارسال وقتی خدمت رسیده بودیم، شش‌ماه از دولت آقای روحانی گذشته بود و الان یک‌سال‌ونیم گذشته است. بعد از یک‌سال ارزیابی شما از ماجرا چیست؟