به گزارش حوزه پارلمانی باشگاه خبرنگاران، "علی لاریجانی" رئیس مجلس شورای اسلامی، مصاحبهای درباره مسائل داخلی بهویژه پرونده هستهای، مسائل روز منطقه و جهان اسلام با شبکه بینالمللی پرس.تی.وی داشته که متن این مصاحبه به شرح زیر است:
در 24 نوامبر 2013 ایران و گروه 1+5 به یک تفاهمنامهای رسیدند، که یک نقشهای را برای شرایط مذاکرات هستهای ایجاد کرد، شما بهعنوان فردی که رئیس پارلمان ایران هستید اولین احساس شما بعد از اینکه که شنیدید ایران و 1+5 به تفاهم رسیدند، چه بود؟
به طور طبیعی نسبت به این موضوع احساس خوبی داشتم چون ایران همیشه بهدنبال این بود که مسئه را از طریق مذاکرات حل کند و قبل از اینکه محتوایش را متوجه شویم از رادیو و تلویزیون دیدم که گفتوگو ثمربخش بوده و یک توافق اولیه برای مدت 6 ماه انجام شده و من خشنود بودم.
چرا ما قبلا به این توافق نرسیده بودیم، ایران سالهای سال با گروه 1+5 در حال مذاکره بود، حال فکر میکنید چرا این توافق و تفاهم در گذشته انجام نشده بود؟
عوامل مختلفی در این موضوع نقش داشت، بخشی از این موضوع به رفتار کشورهای غربی و قدرتهای بزرگ مربوط میشد، زیرا این کشورها هنوز باور نداشتند که از طریق مذاکرات این مسئله باید حل شود، بیشتر با فشارهای روانی و تهدید نظامی و گاهی هم از سلاح تحریم استفاده کردند و تلقی این کشورها این بود که با این اقدامات ایران را از گامهای بعدی در حوزه هستهای منصرف میکنند، بنابر این این باعث می شد که گاهی مذاکره کرده و گاهی میز مذاکره را ترک میکردند.
نکته بعدی این بود که حوادثی در منطقه رخ میداد که این کشورها از روی لجبازی برای ایران فشارهایی را تجویز میکردند چون من به طور جدی معتقد هستم که مسئله آنها مسئله هستهای ایران نیست، بلکه آنها بهدنبال مسائل دیگری در منطقه هستند، از این رو شاهد هستیم که روشهایی که نسبت به حوادث منطقه رخ میدهد کاملا تأثیرگذار بود، به طور مثال زمانی که جنگ 33 روزه رخ داد کسینجر در مقالهای گفت که الان زمانی است که باید یک فشار به ایران بیاوریم و این کشورها ظرف 48 ساعت یک قطعنامه علیه ایران صادر کردند، این در حالی است که جنگ 33 روزه مربوط به حمله رژیم صهیونیستی به لبنان و دفاع حزبالله و مقاومت بود، از این رو اینکه به خاطر مسئله هستهای فوری این اقدام را انجام دادند نشان دهنده این است که این کشورها موضوع دیگری را دنبال میکردند. همان موقع آقای سولانا با من تماس گرفت و گفت که من خیلی از شما عذر میخواهم چون ما قرار بود که هفته بعد با هم ملاقات داشته باشیم و وی گفت که خرابکارها کار خودشان را انجام دادند.
نکته سوم این است که گاهی اشتباهات در درون ما هم بود، یعنی گاهی افراد مذاکرات را دقیق دنبال نمیکردند و گاهی میگفتند که لازم نیست درباره مسئله هسته ای مذاکره کنیم.
بقیه درادامه مطلب